Program gospodarki niskoemisyjnej

Nasza fir­ma opra­co­wu­je pro­gra­my gospo­dar­ki nisko­emi­syj­nej, zapra­sza­my do zapo­zna­nia się z poniż­szym mate­ria­łem informacyjnym.

Na szcze­blu pra­wa mię­dzy­na­ro­do­we­go i unij­ne­go Pol­ska pod­ję­ła zobo­wią­za­nia zmie­rza­ją­ce do ogra­ni­cze­nia emi­sji gazów cie­plar­nia­nych w ramach tzw. pakie­tu kli­ma­tycz­no — ener­ge­tycz­ne­go UE oraz stra­te­gii „Euro­pa 2020”.

Są to:

  • zmniej­sze­nie emi­sji gazów cie­plar­nia­nych o 20% w porów­na­niu z pozio­mem z roku 1990,
  • zwięk­sze­nie do 20% udzia­łu ener­gii odna­wial­nej w ogól­nym zuży­ciu ener­gii, zmniej­sze­nia zuży­cia ener­gii o 20% w sto­sun­ku do tzw. sce­na­riu­sza Busi­ness As Usual.

Reali­za­cja ww. celów wyma­gać będzie zatem pod­ję­cia sze­re­gu róż­no­rod­nych i sze­ro­ko zakro­jo­nych dzia­łań, nie tyl­ko bez­po­śred­nio sprzy­ja­ją­cych ogra­ni­cze­niu emi­sji gazów cie­plar­nia­nych i zanie­czysz­czeń, ale rów­nież tych któ­re wpły­wa­ją na reduk­cję w spo­sób pośred­ni sprzy­ja­jąc zmniej­sze­niu zuży­cia paliw i energii.

Jak wyni­ka z opu­bli­ko­wa­ne­go 24 lute­go 2011 r. rapor­tu Ban­ku Świa­to­we­go pt. „Trans­for­ma­cja w kie­run­ku gospo­dar­ki nisko­emi­syj­nej w Pol­sce”, kra­jo­wy poten­cjał reduk­cji emi­sji gazów cie­plar­nia­nych wyno­si oko­ło 30% do roku 2030 w porów­na­niu do roku 2005. Reali­za­cja tego poten­cja­łu może jed­nak nastą­pić tyl­ko w sytu­acji współ­dzia­ła­nia w ramach klu­czo­wych sek­to­rów gospo­dar­czych (ener­ge­ty­ka, trans­port, prze­mysł) oraz na róż­nych szcze­blach admi­ni­stra­cyj­nych – nie tyl­ko kra­jo­wym i euro­pej­skim, ale tak­że w ska­li regio­nal­nej i lokal­nej (gmi­ny oraz powia­tu).
W per­spek­ty­wie kra­jo­wej, odpo­wie­dzią na wyzwa­nia w dzie­dzi­nie ochro­ny kli­ma­tu, jest opra­co­wa­nie Naro­do­we­go Pro­gra­mu Roz­wo­ju Gospo­dar­ki Nisko­emi­syj­nej. Isto­tą pro­gra­mu jest pod­ję­cie dzia­łań zmie­rza­ją­cych do prze­sta­wie­nia gospo­dar­ki na gospo­dar­kę nisko­emi­syj­ną. Zmia­na ta powin­na skut­ko­wać nie tyl­ko korzy­ścia­mi śro­do­wi­sko­wy­mi, ale przy­no­sić rów­no­cze­śnie korzy­ści eko­no­micz­ne i społeczne.

W przy­ję­tym 16 sierp­nia 2011 roku przez Radę Mini­strów Zało­że­niach Naro­do­we­go Pro­gra­mu Roz­wo­ju Gospo­dar­ki Nisko­emi­syj­nej, okre­ślo­no cele szcze­gó­ło­we sprzy­ja­ją­ce osią­gnię­ciu wska­za­ne­go celu głów­ne­go, a są to:

  • roz­wój nisko­emi­syj­nych źró­deł energii,
  • popra­wa efek­tyw­no­ści energetycznej,
  • popra­wa efek­tyw­no­ści gospo­da­ro­wa­nia surow­ca­mi i materiałami,
  • roz­wój i wyko­rzy­sta­nie tech­no­lo­gii niskoemisyjnych,
  • zapo­bie­ga­nie powsta­wa­niu oraz popra­wa efek­tyw­no­ści gospo­da­ro­wa­nia odpadami,
  • pro­mo­cja nowych wzor­ców konsumpcji.

Na szcze­blu lokal­nym, zachę­tą do reali­za­cji celów wyni­ka­ją­cych z pakie­tu kli­ma­tycz­no — ener­ge­tycz­ne­go, mają być dzia­ła­nia Naro­do­we­go Fun­du­szu Ochro­ny Śro­do­wi­ska i Gospo­dar­ki Wod­nej, peł­nią­ce­go rolę insty­tu­cji zarzą­dza­ją­cej i wdra­ża­ją­cej Pro­gram Ope­ra­cyj­ny Infra­struk­tu­ra i Śro­do­wi­sko (POiŚ) na lata 2014 – 2020. Pla­nu­je się bowiem w spo­sób uprzy­wi­le­jo­wa­ny trak­to­wać gmi­ny, apli­ku­ją­ce o środ­ki z pro­gra­mu kra­jo­we­go POiŚ na lata 2014 – 2020 oraz z pro­gra­mów regio­nal­nych na lata 2014 – 2020, któ­re będą posia­dać opra­co­wa­ny Plan Gospo­dar­ki Niskoemisyjnej.

Celem inwen­ta­ry­za­cji jest okre­śle­nie wiel­ko­ści emi­sji dwu­tlen­ku węgla z obsza­ru gmi­ny, umoż­li­wi to okre­śle­nie obsza­rów naj­więk­szej emi­sji aby następ­nie dobrać dzia­ła­nia słu­żą­ce jej ograniczeniu.

Pod­sta­wą osza­co­wa­nia wiel­ko­ści emi­sji jest zuży­cie ener­gii final­nej oraz paliw w klu­czo­wych obsza­rach gospo­dar­czych gminy:

  • trans­por­cie,
  • budyn­kach pozo­sta­ją­cych w zarzą­dzie gminy,
  • oświe­tle­niu ulicznym,
  • budyn­kach mieszkalnych,
  • prze­my­śle i usługach.

Do czyn­ni­ków deter­mi­nu­ją­cych aktu­al­ny poziom emi­sji nale­żą (dane nie­zbęd­ne do wyce­ny opracowania):

  • gęstość zalud­nie­nia,
  • licz­ba gospo­darstw domowych,
  • licz­ba pod­mio­tów gospo­dar­czych dzia­ła­ją­cych na tere­nie gminy,
  • sto­pień urbanizacji,
  • obec­ność zakła­dów prze­my­sło­wych, cen­trów usłu­go­wych oraz stref przemysłowych,
  • szla­ki tran­zy­to­we prze­bie­ga­ją­ce przez teren miasta,
  • licz­ba pojaz­dów zare­je­stro­wa­nych na tere­nie miasta,
  • obec­ność linii cie­płow­ni­czych i licz­ba obiek­tów korzy­sta­ją­cych z sie­ci ciepłowniczych.

Opra­co­wa­nie Pla­nu Gospo­dar­ki Nisko­emi­syj­nej ma przy­czy­nić się do osią­gnię­cia celów stra­te­gicz­nych okre­ślo­nych w pakie­cie kli­ma­tycz­no – ener­ge­tycz­nym do roku 2020, tj.:

  • reduk­cji emi­sji gazów cieplarnianych,
  • zwięk­sze­nia udzia­łu ener­gii pocho­dzą­cej ze źró­deł odnawialnych,
  • reduk­cji zuży­cia ener­gii final­nej, co ma zostać zre­ali­zo­wa­ne poprzez pod­nie­sie­nie efek­tyw­no­ści energetycznej.

Po co przy­go­to­wy­wać gmin­ny plan gospo­dar­ki niskoemisyjnej?

Spo­dzie­wa­ne efek­ty organizacyjne:

  • popra­wa zarzą­dza­nia zaso­ba­mi gminy,
  • świa­do­me przy­go­to­wa­nie pla­nu inwe­sty­cyj­ne­go zwią­za­ne­go z ener­gią i ochro­ną środowiska,
  • okre­śle­nie struk­tu­ry orga­ni­za­cyj­nej potrzeb­nej do reali­za­cji celów zwią­za­nych z wdra­ża­niem gmin­ne­go pla­nu gospo­dar­ki niskoemisyjnej,
  • przy­go­to­wa­nie do orga­ni­za­cji zaku­pów grupowych.

Spo­dzie­wa­ne efek­ty finansowe:

  • pozy­ska­nie środ­ków na inwe­sty­cje zwią­za­ne z pro­duk­cją i zuży­ciem ener­gii (moder­ni­za­cja budyn­ków, moder­ni­za­cja oświe­tle­nia, pro­duk­cja ener­gii z lokal­nych źródeł),
  • zmniej­sze­nie kosz­tów zwią­za­nych z utrzy­ma­niem budyn­ków, oświe­tle­niem ulic, etc.,
  • wydzie­le­nie inwe­sty­cji, któ­re poten­cjal­nie mogą być reali­zo­wa­ne w for­mu­le ESCO.

Spo­dzie­wa­ne efek­ty wizerunkowe:

  • reali­za­cja zadań zwią­za­nych z poli­ty­ką klimatyczną,
  • edu­ka­cja społeczeństwa.

Spo­dzie­wa­ne efek­ty spo­łecz­ne i ekologiczne:

  • okre­śle­nie i reali­za­cja zadań zwią­za­nych ze zmniej­sze­niem kosz­tów ogrze­wa­nia w budyn­kach prywatnych,
  • okre­śle­nie i reali­za­cja zadań zwią­za­nych ze zmniej­sze­niem kosz­tów ogrze­wa­nia osób ubogich,
  • zmniej­sze­nie lokal­ne­go zanie­czysz­cze­nia powietrza,
  • racjo­na­li­za­cja zuży­cia energii.

Spo­dzie­wa­ne efek­ty prawne:

  • wypeł­nie­nie obo­wiąz­ku zwią­za­ne­go z przy­go­to­wa­niem „Zało­żeń do gmin­ne­go pla­nu zaopa­trze­nia w cie­pło, ener­gię elek­trycz­ną i gaz”,
  • reali­za­cja mię­dzy­na­ro­do­wych celów klimatycznych.